แกร์ฮาร์ท โยฮันเนิส เพาล์ โดมัค (เยอรมัน: Gerhard Johannes Paul Domagk; 30 ตุลาคม ค.ศ. 1895 – 24 เมษายน ค.ศ. 1964) เป็นพยาธิแพทย์และนักวิทยาแบคทีเรียชาวเยอรมัน เกิดที่เมืองลาโก จังหวัดบรันเดินบวร์ค (ปัจจุบันคือเมืองวากุฟในประเทศโปแลนด์) เรียนที่โรงเรียนในเมืองซ็อมเมอร์เฟ็ลท์ (ปัจจุบันคือเมืองลุปสกอในโปแลนด์) และเรียนต่อด้านการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยคีล โดมัคเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและได้รับบาดเจ็บ จึงเปลี่ยนไปทำหน้าที่แพทย์สนามแทน หลังสงคราม โดมัคทำงานที่มหาวิทยาลัยไกรฟส์วัลท์ ในปี ค.ศ. 1925 โดมัคไปดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยมึนส์เทอร์และทำงานที่ห้องปฏิบัติการของบริษัทไบเออร์ในวุพเพอร์ทาล[3] ในปีเดียวกัน โดมัคแต่งงานกับแกร์ทรูท ชตรือเบอ (Gertrud Strübe) ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 4 คน[4]ต่อมาโดมัคดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันพยาธิวิทยาและวิทยาแบคทีเรียของไบเออร์และศึกษาเกี่ยวกับยาปฏิชีวนะ โดมัคพบว่าพรอนโตซิล ซึ่งเป็นสารกลุ่มซัลโฟนาไมด์ มีฤทธิ์ต้านเชื้อสเตรปโตค็อกคัส (Streptococcus) จากการค้นพบนี้ทำให้โดมัคได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี ค.ศ. 1939[5] แต่รัฐบาลนาซีกดดันให้โดมัคปฏิเสธรางวัลและถูกคุมตัวนานกว่าสัปดาห์ จนในปี ค.ศ. 1947 โดมัคจึงได้รับรางวัลโนเบล[6] ผลงานของโดมัคช่วยในการพัฒนายาต้านวัณโรคในยุโรปช่วงสงครามโลกครั้งที่สองโดมัคได้รับเลือกให้เป็นภาคีสมาชิกราชสมาคมแห่งลอนดอนในปี ค.ศ. 1959 โดมัคหันไปสนใจด้านวัณโรคและการใช้เคมีบำบัดรักษาโรคมะเร็ง โดมัคเสียชีวิตที่บวร์คแบร์คในปี ค.ศ. 1964